دلتنگت!!!

دلتنگت که می شوم

                         خود را در آغوش می کشم و آرام خیالت را می بافم!

دلتنگت که می شوم

                         دلم را سفره می کنم و غمت را می خورم!

دلتنگت که می شوم

                        سرکوفت ها را به جان می خرم و بغض می ترکانم!

دلتنگت که می شوم

                        دنیا را زندان می بینم و زمان را در انفرادی می گذرانم!

دلتنگت که می شوم

                        ذکر را بهانه می کنم و زخم هایم را در تسبیح می شمارم!

دلتنگت که می شوم

                        روزگار را مقصر می دانم و حلالت می کنم!

اسد سرخی